WAK

Winter is absoluut mijn favoriete seizoen en zeker als het om foto's gaat!
De afgelopen mooie wintertijd  heb ik meerdere keren wakken opgezocht midden in de polder in een poging op de barre omstandigheden in en rond het wak vast te leggen en dit tijdens zonsopkomst als het wak ontwaakt.

Bij een eerdere poging van wakfotografie, 2 jaar geleden, heb ik lichte onderkoeling opgelopen en duurde het 4 dagen om weer warm te worden. Stevig gewaarschuwd door die eerdere ervaring (en door mijn vrouw) was het zaak het nu voorzichtiger aan te pakken; wat neer komt om precies bij het eerste licht als de vogels wakker worden aanwezig te zijn.

Het is een groot polder wak met ongeveer 60 zwanen, meer dan 200 meerkoeten, 1 gans, enkele eenden en op de 2e ochtend, tot mijn verrassing zelfs een jonge wilde zwaan! Geen broodkorst-eendjes en handtamme zwanen, maar hun wilde en schuwere soortgenoten op een lastig te bereiken plek in de polder.
Voor je foto's kunt gaan maken, belangrijk om verstoring te voorkomen zodat alle vogels rustig in het wak  blijven en ze geen extra energie verpillen. Dit betekent heel voorzichtig naderen en laag bij de grond blijven, op je buik in de sneeuw. Brrrr!!!! Al snel win je het vertrouwen en kan het fotograferen beginnen.

In het begin drijven de vogels heel dicht tegen elkaar aan, als een aaneengesloten verendeken, langzaam ontwaakt het wak en komt er steeds meer beweging in. Wanneer de eerste zonnestralen op de veren schijnen beginnen de vogels te poetsen. Een drukke bende met een hoop gespetter en veel zwaaiende nekken en vleugels en dat allemaal in dat krappe wak. De veren zitten onder het ijs en de rijp, na de barre nacht in de polder. Als het pak weer strak zit, is het zaak om ergens tussen het sneeuw en ijs nog wat eetbaars vandaan te peuteren.
Twee van de meerkoeten hadden een mooie oplossing gevonden om even de pootjes uit het koude water te houden: meevaren op de rug van een zwaan! Ze stonden boven op de rug en bleven tijdens het varen netjes staan, wat mij betreft is zwaansurfen alvast het nieuwe woord van 2013 ;-)

Het was erg bijzonder de wilde zwaan van dichtbij te zien, een anders zeer schuwe vogel die opviel tussen de knobbelzwanen, hij werd getolereerd maar hoorde er duidelijk niet bij. Na ook zijn/haar vertrouwen te hebben gewonnen heeft de zwaan uitgebreid voor mijn neus zitten poetsen en dat in prachtig licht, een buitenkansje!!!

Gevaarlijk is dat je door al het moois, vergeet hoe koud het eigenlijk is, maar op het moment dat je concentratie afneemt en je je vingers niet meer kan buigen om je instellingen te veranderen, dan is het tijd om naar huis te gaan! Warm binnen, na een douche en verse koffie, bij het zien van de foto's zijn de ontberingen het dubbel en dwars waard, maar de vogels zitten nog steeds met hun pootjes in het koude water en hebben elkaar heel hard nodig om de winter door te komen.
                                                 

Soms kunnen dingen raar lopen!

Vandaag staat er een leuk artikel in het AD groen hart over de genomineerde foto's van Roeselien en mij  voor de National geographic fotoprijs 2012.

Uit zo'n 12.000 inzendingen zijn wij samen overgebleven bij de laatste 10 foto's in catagorie dier.
een grote eer en erg onverwacht! We zijn vaak samen op pad en hebben dagelijks contact over fotografie, zo zaten we de avond voor het sluiten van de inzenddatum samen wat te chatten...
"Ga jij nog wat jij nog wat inzenden..?"
"Nou ja, ik wil wel, maar wat dan..."
"Ik heb geen inspiratie..." zegt roes ;-)
Nee, dat hebben we gemerkt!

Voor de foto van Roeselien en haar verhaal lees haar blog!

Zelf heb ik mijn foto pas 3 minuten voor sluiting ingezonden.
Een foto gemaakt op mijn eigen voordeur, gewoon omdat deze anders is en ik er vrij zeker van was dat er daar niet meer van ingezonden werden.
Waar Roeselien met -23 door barre omstandigheden met verkleumde vingers nog net de sluiterknop kon indrukken, is mijn foto gemaakt bij kamer temperatuur met een muziekje op de achtergrond.
Toch was het nog niet zo simpel om te maken..
Dik een uur ben ik bezig geweest met statief en stoelen, want iedere centimeter verplaatsen geeft weer een heel ander beeld, en zo heb ik allerlei verschillende instellingen uitgeprobeerd en bekeken tot ik uiteindelijk tot dit beeld ben gekomen.

Er zijn zoveel goeie fotografen en mooie plekken om foto's te maken dat ik het heel bijzonder vind dat dit spinnetje op mijn eigen deur toch door de selectie is gekomen,  het zou toch wat zijn als je daarmee uiteindelijk in Afrika zit... ;-)

Morgen is de uitslag, tot die tijd kan er nog gestemd worden op de publieksprijs!

klik hier om naar mijn foto te gaan!


Alvast bedankt voor je stem!

Visarend

Na een  dag schilderen had ik, na alle regen van de afgelopen dagen, behoefte aan een beetje frisse lucht... Dus heb ik mijn camera spullen gepakt en  ben ik de polder in getrokken.
Veel wind en weinig te zien, dacht ik...

Ik was al blij bij het zien van wat watersnipjes, toen ik een roofvogel van behoorlijk dichtbij op zag vliegen, maar waar ze normaal gesproken zo weg zijn, kwam deze niet meer van de grond.

Toen zag ik pas wat ik voor mijn neus had en was stom verbaasd!
Een visarend met een lamme vleugel 1x eerder heb ik deze prachtige roofvogel over zien vliegen en nu stond ik op 10 meter. Als groot roofvogel liefhebber, op zich een droom die uit komt, ware het niet dat ik liever heb dat ze weg vliegen, zo zonde dit!

Na twee ervaren mannen van de vogelwerkgroep Krimpenerwaard erbij gehaald te hebben en na overleg met Zuid-Hollands Landschap is er besloten de dierenambulance te bellen.
In de tussentijd hebben we de vogel vrij gemakkelijk kunnen vangen, het dier bleek een gebroken vleugel te hebben maar was verder in goede conditie.
Inmiddels waren de dames van de dierenambulance met enige moeite ook op de plek aangekomen, na het uitstappen klonk het gelijk, "Hé, het is er echt één!" ze hadden namelijk een buizerd verwacht, maar dat is wel begrijpelijk, aangezien deze hier in de omgeving, veel algemener zijn.
Uiteindelijk is de visarend in de hondenkennel richting de vogelopvang vertrokken en hoop ik heel erg dat het goed komt!
Nu is een vleugelbreuk lastig te herstellen, maar ik hoop echt dat deze jonge visarend uiteindelijk weer zelf vis kan gaan vangen!

Natuurlijk heb ik van deze buitenkans gebruik gemaakt en een hele serie foto's geschoten en heb ik zelfs de vogel even vast mogen houden!

Hoe een simpele frisse neus halen, kan uitdraaien op een groot avontuur!

Winnende foto's! Winning photo's!

Enkele weken geleden is een foto van mij door het mooie natuurtijdschrift Roots verkozen als 3de plaats van de foto van de maand April, met het thema 'Nostalgisch Landschap'. Hier ben ik erg blij mee en kreeg hiervoor een mooi fotografie boek en publicatie in het blad. Superleuk!

A couple of weeks ago a photo of mine was chosen for a third place in a photo of the month (April) contest with the theme 'Nostalgic landscape' of the dutch nature magazine Roots. I was very happy and my price was a beautiful book on photography and my photo got published in the magazine. Really great!

Derde plaats in de fotowedstrijd 'Nostalgisch Landschap' van Roots Magazine
Third place in 'Nostalgic Landscape' competition for Roots Magazine

Nu kwam ik laatst op een maandagmiddag wat sjagrijnig terug van de zwemlessen van mijn dochtertje. Ik opende mijn mailbox en er stond een mail met 'Gefeliciteerd!' als titel. "Jaja, spam zeker" dacht ik nog...
Maar de afzender was Digifoto Pro en daar had ik ook meegedaan aan een fotowedstrijd met het thema 'Lente'. Op aanraden van iemand die zeker wist dat ik met deze foto iets ging winnen.
Nadat ik de link had geopend zag ik tot mijn grote verbazing dat ik de hoofdprijs had gewonnen en dan ook nog eens een hele mooie!
Een fotoreis van een week naar de Farne Isles in het noorden van Engeland. Een geweldige bestemming voor een natuurfotograaf!
Al snel kwamen er heel veel leuke en lieve reacties binnen en kreeg ik dagenlang de grijns niet van m'n gezicht! Zelfs na het interview en de prijsuitreiking bij de uitgever kon ik nog niet echt geloven dat ik op fotoreis mag. Nu, de dag voor vertrek, met alle spullen gepakt, wordt het wel echter. En nu maar hopen dat ik morgen niet wakker wordt uit een droom maar echt op de boot stap!

Then on a Monday, when I got home from the swimming lessons of my daughter, feeling slightly cranky, I opened my mailbox. One new mail titled 'Congratulations!', "yeah right", I thought, "spam probably..." But I was wrong, the sender was Digifoto Pro, a Dutch magazine in which I also entered into a competition. The theme was spring, and a friend urged me to send in a photo, because she was sure I'd win something with it. After I opened the link in the e-mail, I was stunned to see I'd won the first prize! And what a good one! A trip to the Farne Isles in the north of England. A great destination for a wildlife photographer!
Soon I received many nice and sweet congratulations, and I couldn't get the smile of my face for days. Even after the interview and the ceremony at the publishers' I still couldn't quite believe I'm going on a trip! Now, a day before leaving, with my gear packed, it gets more real. Now I'm only hoping I don't wake up from this dream, but I'll really get on board!

Eerste prijs in de voorjaarswedstrijd van Digifoto Pro Magazine
First prize in the competition of Digifoto Pro Magazine